Iemand opent de deur naar een tuin
daarin een stier als woest verlangen.
Het dier is jong, de honger ook.
Iemand hangt schoonheid aan de muur
daarbij het licht dat valt in stralen.
Het raam is wijd, het kijken ook.
Iemand lost op het gras een pauw
met in die staart een roze kerselaar.
Het glas is vol, de liefde ook.
Iemand haalt zijn handen open,
durft opnieuw een stap,
de distel uit de bloem te zoeken
tot ooit, tot ooit, tot ooit
een stem die zingt iemand
bij naam zal noemen, blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten